مقاله: امام جعفر صادق

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

مقدمه :

امام جعفر صادق علیه السلام در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری ، یعنی روز تولد حضرت رسول علیه السلام به دنیا آمد . اسم آن حضرت ، جعفر و کنیه اش ابو عبدالله و القاب او صابر ، فاضل ، طاهر و صادق بوده است .

مادر ایشان فاطمه ام فروه بنت قاسم بن محمد ابی بکر و زنی متقی و پرهیزگار بود و فراوان احسان و نیکوکاری می کرد .

از سفیان ثوری نقل شده است که امام دستور داده بود کنیزان و فرزندان بر بام خانه نروند . روزی یکی از کنیزان طلفی را برداشت و از نردبام بالا رفته بود که ناگهان امام را دید و از ترس ، کودک را رها کرد . کودک بر زمین افتاد و مرد . رنگ از رخسار امام پرید و گفت :

« غصه من از مردن کودک نیست ، بلکه از این که کنیزی ، چنین از من ترسیده است ، آشفته خاطر شده ام . » سپس کنیز را آزاد کرد و گفت : « بر توباکی نیست . »

کلمات حکمت آموز امام جعفر صادق علیه السلام

« در مال و توانگری به کسی که پست تر از توست بنگر تا به آن چه داری قانع شوی . بدان که عمل کم و با یقین ، نزد خداوند بسیار پسندیده تر از عمل بسیار و بدون یقین است . پارسایی ای سودمند تر از دوری از حرام هایی که خداوند مقرر فرموده و ترک آزار مومنان و غیبت ایشان و شادمانی ای بالاتر از حسن خلق و مالی سودمند تر از قناعت به کم و جهلی بالاتر از تکبر و خود پسندی نیست . »

حواریون از حضرت عیسی علیه السلام پرسیدند : ای پیامبر با چه کسی همنشینی کنیم ؟ آن کس که دیدار او ، شما را به یاد خدا بیندازد و کلام او بر علم شما بیفزاید و رغبت شما را به آخرت زیاد کند .

دوری از عامه حلق در آئین ما پسندیده نیست و در دیدار برادران مومن و ملاقات با ایشان و عیادات بیماران و یاری به مستمندان و حاضر شدن بر جنازه مردههای ایشان و رفع نیازمندی هایشان ، کرامات بسیار نهفته است که با عزلت جمع نمی شود .

از امام پرسیدند :

« محبوب ترین فرد نزد خداوند کیست ؟ »

گفت : « آن کس که نفعش به مسلمانان ، بیشتر می رسد و آن کس که از برادر مومن خود به خاطر خدا دیدار کند ، خداوند عالم هفتاد هزار ملک را بر او موکل گرداند که او را ندا کنند . خوشا بر تو و احوال تو و گوارباد بهشت بر تو . »

حضرت صادق علیه السلام به اصحاب خود فرمود :

« از برای خدا با یکدیگر دو.ستی و مهربانی و بر یکدیگر رحم و با هم ملاقات کنید و در امر دین با یکدیگر مشورت نمایید . برآوردن حاجت برادر مومن نزد من هزار بار بهتر از آن است که هزار بنده آزاد کنم و یا هزار تن را اسب و سلاح ببخشم و به جهاد بفرستم . بدانید که گوشه نشینی ، محرومیت از این فضایل است که معاشرت با نیکان و هدایت گمراهان ، شیوه پیامبان است .

آن عزلتی که پسندیده است در میان مدم نیز میسر است . معاشرت ناپسند در خلوت نیز پیش می آید ، زیرا زیانهای معاشرت با خلق ، میل به دنیا و تخلق به اداب ایشان و تضییع عمر و وقت است و بسیارند کسانی که از خلق دوری می گزینند ، لیکن افکارشان متوجه مال و شهرت و اعتبار دنیاست و اخلاق زشت را در خود تقویت می کنند و چه بسا کسانی با دیگران معاشرت می کنند و از رفتار و آداب ایشان مکدر هم می شوند، اما اخلاق زشت آنان در او اثر نمی گذارد ، زیرا هدف آنها از معاشرت با خلق ، رضایت خدا و هدایت ایشان است.»

امام صادق علیه السلام به عبدالله بن جندب وصیت کرد که :

« ای پسر خواب را در شب و کلام خویش را در روز کم کن و بپرهیز از خواب زیاد که تو را محتاج کند به روزی ، قناعت کن به آنچه خداوند به تو داده است و چیزی را که به آن نخواهی رسید ، آرزو مکن که براستی آن کس که قناعت ورزید ، سپر شد .

در هنگام توانگری متکبر و قدر ناشناس مباش و در هنگام تنگ دستی ، بیتابی مکن . خلق تنگ مباش که مردم از نزدیک شدن به تو کراهت داشته باشند و سست اراده مباش که تو را حقیر شمارند و با کسی دشمنی و او را تحقیر و استهزا مکن و پیرو و بی خردان و سفیهان مباس و بر کفایت هیچ کس اعتماد مکن . و در هر کاری اندیشه کن که راه ورود به آن و خروج از آن را نیک بشناسی تا پیشیمان نشوی . « سلامت در صبر و تانی و عجله موجب ندامت و پشیمانی است .

آن کس که در امری در غیر وقتش اقدام کند ، در وقتی نامناسب نیز حاصل آن را دریافت خواهد کرد . ما آن کس را که عاقل ، باشعور ، دانشمند ف صبور ، اهل مدارا ، راستگو و وفا کننده به عهد است ، دوست می داریم .

صفات پیامبران که هر کس داشت باید بخواهد ،‌عبارتند از : پرهیزکاری ، قناعت ، صبر ، شکر ، سخاوت ، شجاعت ، غیرت ، راستگویی ، نیکی کردن به مردم ، ادای امانت ، ایمان ، اخلاق خوش و جوانمردی »

از آن حضرت پرسیدند جوانمردی چیست ؟

گفت : « آن که در جایی که خداوند نهی فرموده ، نباشی و از جایی که امر فرموده ، غیبت نکنی و در میان اخلاق نیکو ، پرهیزکاری بر همه مقدم است و آن ترک حرام های خداست و حتی پرهیز از مباح که بی پرهیزگاری ، جهاد نیز ارزش نخواهد داشت . شیعه ما نیست کسی که بنده شکم